Met zijn drieën thuis

Zaterdag ben ik weer voor de "eerste voeding" naar het ziekenhuis gegaan. Dit keer zou de maxi-cosi gevuld mee naar huis gaan (ik rijd er al een week mee rond op de achterbank ).

Roos had geen infuus aansluiting meer in haar voet, deze was "gesneuveld" gedurende de nacht. Dit had als consequentie dat ze de antibiotica nu via de mond binnen kreeg. Een bijkomend voordeel was dat we ze per direct mee naar huis mochten nemen! (Eerst wel even de ontslagpapieren in orde brengen en het voeden afronden). Ik ben nog snel even wat voor bij de koffie van de verpleegkundigen op de kraam-en zieke zuigelingen afdeling gaan halen. Snel snel!

Uiteindelijk zaten we om 10:00u in de auto op weg naar huis. Ondertussen de kraamzorg gebeld.

De rest van de dag is eigenlijk voorbij gevlogen. We hebben gelukkig nog kraamhulp tot a.s. donderdag voor 4 uur per dag. Deze kan ons de zoveelste versie van goede tips geven. Wij filteren er ondertussen uit wat we zelf het handigste vinden. Ze spreken elkaar nogal eens tegen merken we. 

Zoals afgelopen nacht: In het ziekenhuis heeft Roos een voedingsschema (logisch voor in een ziekenhuis). Deze houdt voor de nacht in dat ze om 23:30u haar laatste voeding krijgt en om 5:30u (normale wektijd voor ons) de volgende. 

We hebben echter ook een borstvoedingscursus gevolgd en deze raadt aan om aan te leggen als de baby hongerig is. We zaten dus om 2:30u vanacht een beetje in dubio. Wat zullen we doen? Toch maar aanleggen. Dit ging echter niet snel genoeg voor Roos, dus moesten we melk warm maken (we hadden nog voorraad in de koelkast). Kost ook weer tijd. Ondertussen Roos schreeuwen dat ze honger had. Nou uiteindelijk haar flesje moedermelk gehad en terug in bed gelegd. Dit was het ook niet voor haar.

Om een lang verhaal iets korter te maken: ik ben met haar naar beneden gegaan en met haar op mijn buik op de bank gaan zitten (en beide in slaap gevallen). Wendy heeft nog even 2 uurtjes geslapen. En we waren allebei (Roos niet volgens mij, die heeft nergens last van!) redelijk afgeknoedeld…

Het is allemaal een beetje wennen dus. Vanavond gaan we het wat anders aanpakken. (niet kolven in de nacht) en om de beurt voeden (en verschonen) indien Roos erom vraagt. We hebben ondertussen een (zeer) kleine voorraad moedermelk. We zullen wel zien hoe het allemaal loopt. Het is in ieder geval heerlijk om met zijn drieën thuis te zijn!