Vanmiddag werd ik opgehaald door Wendy en Roos op de fiets. Gezellig! Bij thuiskomst hebben we Roos in haar box gezet en haar zittend laten spelen. Wij ondertussen even kletsen, totdat Wendy opmerkte: "wat is het toch stil voor in de kamer…". Ik kijken: zat madammeke op haar knietjes, de rand van de box vasthoudend, lekker naar buiten te kijken! 
Ze vond het maar wat spannend zo te zien. Het wordt dus tijd dat ik de bodem van de box eens ga verlagen…
Zo troffen we haar dus aan, ze staat al bijna!
Ze vond het maar wat leuk in ieder geval!
Goed zo Roos, kleine knapperd!!
Nog even en ze loopt zo bij ons de trap op 😉
Gaat dit jaar vast lukken… toch?