Een maand waarin een hoop gebeurd is. Naast de leuke dingen zoals Roos haar eerste wankele stapje, meer en meer gebrabbel, dansen op muziek, ook een aantal minder leuke dingen. De eerste keer naar het ziekenhuis, een allergische reactie op iets? Kiezen die wel willen komen, maar er nog steeds niet zijn. Ondertussen is Roosje alweer 15 maanden en nog altijd een blije dreumes, met een geheel eigen willetje 
Mond vol appel!
Roos ziet er sinds twee dagen uit als een halve indiaan. Even waren we bang voor de rodehond, of de vijfde ziekte, maar vandaag toen ze voor de tweede keer naar de huisarts ging, had deze als diagnose: netelroos.
Ook al is dit ook niet prettig, het jeukt blijkbaar, is het “beter” dan de eerste twee ziektes gezien Wendy’s zwangerschap.
Vanmiddag zijn we ook naar de gynaecoloog geweest voor een intake. Na de 36e week neemt deze namelijk de taak van de verloskundigen over. Dit ivm de keizersnede van de eerste zwangerschap.
We hadden geluk dat ze ook nog een echo maakte. Alles OK. Hartje klopte prima en het was ook goed te zien dat het al flink gegroeid was.
Op bovenstaande echo is het hoofdje links en kijk je rechtop het gezichtje. Het is een beetje hetzelfde als bij Roos haar 20 weken echo.
Gisteravond werd ik om kwart voor 5 gebeld door het KDV dat Roos van de tafel was geval (!). DE leidsters zeiden dat alles OK was, maar of we in ieder geval konden komen. Ik was nog 10 minuten lopen verwijderd (puur toeval dat ik met Wendy en Roos mee terug reed) van het KDV. Aangekomen zat Roos bij een leidster met een enorm ei op haar hoofd. Even schrikken hoor. Thuis heeft ze 2 maal de tand door de lippen gehad en op IJsland is ze een keer flink gevallen, maar dit was andere koek. Gelukkig was Roos blij mij te zien. Ze was na de val ook direct gaan huilen en had niet over gegeven. Goede tekenen dus. Wendy kwam even later en we hebben besloten toch maar even langs de eerste hulp te lopen (om de hoek). Hier waren we om iets over 5-en. Uiteindelijk hebben we tot 8 uur moeten wachten tot de beslissing was genomen dat Roos de nacht ter observatie in het ziekenhuis moest blijven. Erg lang wachten was dat voor Roos en ons. Ik ben nog even naar huis gereden om wat spullen te halen (slaapzak Roos enzo), zodat ze uiteindelijk om half 10 in bed lag. Elk uur zou ze gecontroleerd worden en ze hing aan de monitor. Ik heb naast haar geslapen (was vandaag vrij), terwijl Wendy alleen thuis heeft geslapen (moest vandaag werken). De nacht ging best goed, maar Roos was al vroeg wakker: 5:30u. Met nog een patiëntje op de kamer niet heel handig. Dit heb ik vanochtend nog vele malen van de vader die er ook lag op via een omweg gehoord
.
Maar goed. Alles was goed en om half 10 konden we gelukkig naar huis. Roos viel in slaap op weg naar huis en is al slapend naar binnen en naar haar bedje gebracht, waar ze nu nog lekker ligt te rusten.
Toeval dat ik gisteren net een tuigje heb gekocht voor de kinderstoel, thuis wil ze ook steeds meer op tafel klimmen tijdens het eten…
Deed ik vroegah nog wel eens ISS proberen te spotten 's ochtends vroeg vanuit de trein wat bijna onmogelijk was. Tegenwoordig kan ik het vanaf de fiets. Zo ook vanochtend.
Afgelopen heldere dagen kon ik sowieso al mooi naar Venus en Saturnus kijken die mooi van plaats veranderden, en ik vroeg me af of ik ook Mercurius laag maar helder aan de hemel zag staan. Dit blijkt dus idd het geval te zijn.
Roos wil nog niet gaan lopen, maar staat als de beste. Klimmen en klauteren is nog steeds haar favoriete bezigheid (op de bank, op de Tripp Trapp, op de glijbaan). Valt af en toe ook erg hard: gevolg… blauwe plekken en tand door de lip 
. Woordjes als papa, mama en poes zijn duidelijk. Andere woordjes wel consequent, maar niet te begrijpen voor ons. Aangezien ze nog niet kan praten en dus nog niet kan duidelijk maken wat ze wil, doet ze dat sinds kort op een overduidelijke manier: SCHREEUWEN 
. Hopelijk is dat snel weer over.
[vimeo 6800733]
Terwijl wij in Stockholm zaten had Roosje plezier met opa en oma:
[vimeo 6705142]
Gisteren lekker met de boot naar Drottningholm gevaren. Twee keer een half jaar in Sthlm gewoond en nog nooit geweest! Het was een heerlijke boottocht. Daar aangekomen het slot gelaten voor wat het is en door de tuinen gelopen. Een uurtje later weer de boot terug genomen en weer een fiets van citybikes.se gepakt. Een erg handige en leuke manier om de stad eens van een andere kant te zien. Verder geluierd, geshopt, gelezen, geterrast, gegeten, bioscoopje gepakt (ons Frans op de proef gesteld bij Inglorious bastards) en ‘s nachts door de regen terug…
Lekker aan het genieten van een lang weekend in Stockholm. Het weer is ook hier fantastisch. Genieten van het eten en de stad. Rondfietsend op een citybike. Vanavond een bioscoopje pakken?
Maar ook Roosje missen…
)