Gisterochtend merkte we al dat Mees tijdens het drinken nog wel eens wat via zijn neus terug gaf. Borstvoeding wou sowieso nog niet lukken. We hebben toen de zuster gevraagd of ze eens goed kon voelen of Mees wellicht ook een spleetje in zijn gehemelte had. Zelf had ik al wel het idee dat Mees een wel heel groot keelgat hand namelijk. De zuster zou het met de kinderarts bespreken die gistermiddag ons vertelde dat Mees inderdaad een kleine schisis achterin de keel had en daardoor wat moeilijker kon drinken. Borstvoeding zou ook erg lastig worden. We hebben dan ook besloten hiervan af te zien en gebruik te gaan maken van een zogenaamde haberman speen. Deze kende we nog van Roos, dat was dan wel weer handig.
Mees kan hier best goed mee drinken, eigenlijk gewoon heel goed, maar moet hij het gewoon nog een beetje leren.
Hij is begonnen met 10cc melk en is van 20 naar nu 30cc gegaan. We merken dat hij het nog niet helemaal op drinkt, maar maken daar niet zo'n punt van. Genoeg is genoeg. Gemiddeld duurt een voeding zo'n 15 minuten wat prima is. Sinds zijn geboorte is hij iets meer dan 200 gram afgevallen, wat ook prima volgens alle curves is. Wat vooral opvalt is dat Mees heel rustig is. We kunnen het van Roos niet meer zo herinneren van de begintijd, maar misschien ook wel omdat zij toe op de afdeling zieke zuigelingen lag en je dus minder overzicht had. Op zich helemaal niet verkeerd om zo'n rustig kind te hebben 
.
Mees kan wel huilen hoor, vooral bij het verschonen zet hij een keel op! Ook heb ik hem vanochtend voor het eerst in bad gedaan. Ook dat vond hij niet echt leuk.
Wendy mag sinds vandaag weer wat gaan lopen, en doet vooral rustig aan met haar buik. Deze rommelt nog behoorlijk en ze wil niet weer net als vorige keer en een buik vol lucht lopen.
.
.
